معنی برزه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

برزه. [ب َ زُ] (اِخ) دهی است از بخش سنجابی شهرستان کرمانشاه. سکنه ٔ آن 300 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

برزه. [ب َ زَ] (اِخ) نام شهری به آذربایجان. (معجم البلدان).

برزه. [ب َ زَ] (اِ) (از: برز بمعنی زراعت + هَ، پسوند نسبت) شاخ درخت. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج):
مکن بیش جهد و مزن آتشی
که در برزه ٔ تر نخواهد گرفت.
نزاری.
|| ماله. (شرفنامه ٔ منیری). || گاو زراعت و آن گاوی است که بدان زمین را شیار کنند. (انجمن آرا) (آنندراج).
رجوع به برزه گاو شود.

برزه. [ب ُ زَ / زِ] (ع اِ) سرا بالای کوه. (منتهی الارب).

برزه. [ب َ زَ / زِ] (اِخ) قریه ای است به بیهق [سبزوار] و بَرْزَهی منسوب است بدان. (از منتهی الارب) (تاریخ بیهق ص 211).

کشت، کاشت، شاخه درخت. [خوانش: (بَ زِ) (اِ.)]

شاخ درخت،

شاخ درخت، کشت، زراعت