معنی بدبینی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بدبینی. [ب َ] (حامص مرکب) عمل بدبین. ببدگمانی نگریستن در امری یا در همه ٔ امور.
- بدبینی کردن، به دیده ٔ سؤظن در امور نگریستن. عیب جویی کردن:
مکن هیچ بدبینی از دیگران
وگر نیک بینی تو خو کن برآن.
(گرشاسب نامه).
|| در اصطلاح فلسفه، اعتقاد به اینکه جهان پر از بدبختی و یأس و حرمان است. مقابل خوش بینی. (فرهنگ فارسی معین). دهرنکوهی.

بدگمانی، بدبین بودن،

بدگمانی، بددلی، شکاکی،
(متضاد) خوش‌بینی، خوش‌گمانی

عیبجوئی کردن، سوءدر امور نگریستن