معنی بخیه کردن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بخیه کردن. [ب َخ ْ ی َ / ی ِ ک َ دَ] (مص مرکب) بخیه زدن. (یادداشت مؤلف) (فرهنگ فارسی معین). || کنایه از فاش کردن راز. (آنندراج):
دمی که بخیه کند راز من بلند شود
صدای خنده ٔ چاک از لب گریبانها.
سالک یزدی (از آنندراج).

(مصدر) بخیه زدن