معنی بتوک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بتوک. [ب َ] (اِ) طبق چوبین باشد بر مثال دف که بقالان دارند و اجناس در آن کنند. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء):
من فراموش نکردستم و کی خواهم کرد
آن بتوک جو و آن تابه ٔ اشنان ترا.
منجیک.
و به تقدیم تا (تبوک) نیز آمده است. (برهان قاطع). و این ضبط استوار می نماید. و رجوع به تبوک شود.

بتوک. [ب َ] (ع ص) بران. (منتهی الارب) (آنندراج). برنده. (ناظم الاطباء). باتک. تیز. و رجوع به باتک و بتک شود.