معنی بایک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بایک. (اِخ) دهستانی از شهرستان تربت حیدریه در باختر شوسه ٔ مشهد به زاهدان مرکب از 10 آبادی. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

بایک. (اِخ) مرکز دهستان بایک 150هزارگزی شمال تربت حیدریه. سکنه ٔ آن 5149 تن. شغل مردم زراعت و کسب و مالداری. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

بایک. [ی ِ] (ع ص، اِ) بائک. شتر فربه. (آنندراج). ناقه بائک. ج، بوک، بُیَّک. (از اقرب الموارد).

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر