معنی بایت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بایت. [ی ِ] (ع ص) بائت. بیتوته کننده و شب گذراننده در نزد کسی: و البائت علی فراش رسول اﷲ (ص) امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب. (از ناظم الاطباء). و رجوع به بائت شود.

[انگ.] (اِ.) کوچکترین گروه واحد اطلاعاتی در یک کامیپوتر که ظرفیت حافظه کامپیوتر را با آن می سنجند.