معنی باکفایت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

باکفایت. [ک ِ ی َ] (ص مرکب) (از با+ کفایت) لایق. قابل. باوقوف. (ناظم الاطباء). و رجوع به کفایت شود.

فرهنگ معین

(کِ یَ) [فا - ع.] (ص مر.) کافی، باعرضه، شایسته. مق بی کفایت.

فرهنگ عمید

باعرضه، باجربزه،
شایسته، لایق،

مترادف و متضاد زبان فارسی

باجربزه، باعرضه، کاردان، باوجود، شایسته، لایق،
(متضاد) بی‌کفایت، نالایق

فرهنگ فارسی هوشیار

لایق، قابل

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر