معنی بانگ کنان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بانگ کنان. [»ُ] (ق مرکب) فریادزنان. بانگ کننده.غران. آواکنان: و ایشان را [مردم جیرفت را] رودیست تیز همی رود بانگ کنان. (حدود العالم).

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر