معنی بامره در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
بامره. [رَه] (اِ مرکب) بام راه. راه بام. پلکان که بدان ببام روند. (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 192). زینه. (آنندراج). رازینه (مخفف راه زینه). (از ناظم الاطباء). نردبان.
بامره. [م ُرْ رَ] (اِخ) صورتی از ابومره. و آن کنیه ٔ ابلیس است. (آنندراج). شیطان. ابوخلاف:
نیست اندر جهان نکونفسی
نا کسی مانده چرخ را نه کسی
اندرین کارگاه بامره
تو به لاحولشان مشو غره.
سنائی (از شرح حدیقه).
بامراه، راه بام، راهی که به پشت بام میرود،
پلکان، نردبان،