معنی باقی مانده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

باقی مانده. [دَ / دِ] (ن مف مرکب، اِ مرکب) تتمه. بازمانده. (ناظم الاطباء). نثیله. (منتهی الارب). پس مانده. (آنندراج).مانده. (لغات فرهنگستان). حاصل. (دهار): ذمامه، عقبه؛ باقیمانده ٔ چیزی. عنشوش، باقیمانده از مال. عبقول، عبقوله؛ باقیمانده ٔ بیماری. قصمله؛ باقیمانده ٔ آب و امثال آن. قوس، باقیمانده ٔ خرما در تک خنور. مظمعه؛ باقیمانده ٔ سخن (منتهی الارب). || حاصل کم کردن عددی کوچک از عددی بزرگتر. تفاضل. بازمانده. باقیمانده در تفریق که یکی از چهار عمل اصلی است، عدد بزرگ که از آن چیزی کاسته میشود مفروق منه و عدد کوچکتر که از عدد بزرگ کم میشود مفروق نام دارد و رقمی که از تفاضل آن دو به دست آید باقیمانده خوانده میشود. || وارث. پس مانده. درعقب مانده. (ناظم الاطباء). فرزند که از پس مرگ کسی بماند. بازمانده.

به‌جا مانده، بازمانده،

مابقی

بازمانده

‎ پس مانده، بازمانده، استوار پا برجای (اسم) بجا مانده باز مانده، ثابت بر قرار، پس مانده در عقب مانده، بقیه تتمه، مقداری که پس از تقسیم باقی ماند، وارث میراث خوار.