باط در لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
باط. (اِ) شادمانی باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 228).
باط. (ع اِ) (مشتق از اِباط) بغل. زیر بغل. (دزی ج 1 ص 49).
- باط حشیش، یکدسته علف. یک بغل علف. (از دزی ج 1 ص 49).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.