معنی باستین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

باستین. [س ِ] (اِ) در تحفهالاحباب میوه ای را گویند که توی درخت (؟) باشد و باشین هم روایت شده. (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 180). باشتین. (ناظم الاطباء). رجوع به باشتین شود.

باستین. (اِخ) قریه ای است در یک فرسنگی جنوبی رامهرمز. (فارسنامه ٔ ناصری). ظاهراً صورتی از باستی است و رجوع به باستی شود.