معنی بادیه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

بادیه. [ی َ / ی ِ] (ع اِ) رجوع به بادیه شود.

صحرا، بیابان، جمع بوادی، کاسه بزرگ. [خوانش: (یِ) [ع. بادیه] (اِ.)]

صحرا، بیابان، هامون،

کاسۀ معمولاً بزرگ از جنس سفال، فلز، و مانندِ آن، طاس،

بیابان، تیه، صحرا، فلات، وادی، هامون، ظرف، کاسه،
(متضاد) آبادی، شهر

ظرف مسی یا سفالی که بزرگتر از کاسه ی معمولی باشد

صحرا و بیابان، خرابه

بادِیَه، بیابانِ قابل سکونت (جمع: بَوادِی)،