معنی باتون در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

باتون. (اِ) قسمی از مرغهای شکاری. (ناظم الاطباء).

[فر.] (اِ.) = باتوم. باطوم: میله کوتاهی از چوب یا لاستیک که پاسبانان بر کمر می آویزند و برای سرکوب کردن شورش و جنجال از آن استفاده می کنند.

چوب‌دستی از جنس چوب یا پلاستیک که افراد پلیس و نیروی انتظامی به‌عنوان اسلحۀ سرد به کار می‌برند،

چوبدست، عصا، باتوم، باطوم

چوبدستی که ماموران بکمر میبندند