اکومنه در لغت نامه دهخدا

اکومنه. [اَ ک َ م َ ن َه ْ] (از اوستایی، اِ) اکومن. صورتی از اکمنه (کلمه ٔ اوستایی) به معنی روان پلید که برخی از محققان اکوان [دیو] را محرف آن دانند. (از مزدیسنا و ادب پارسی ذیل ص 163). رجوع به اکمنه شود.