معنی اکبرشاه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اکبرشاه. [اَ ب َ] (اِخ) جلال الدین اکبرشاه هندی پور همایونشاه از 963 هَ. ق. تا 1014 هَ. ق. در هندوستان سلطنت کرد. (ناظم الاطباء). پادشاه هندوستان متولد سال 949 متوفای 1014 سلطنت 964 تا 1014 از سلسله ٔ تیموریان هند. وی کشور خود را بیاری وزیر خویش ابوالفضل منظم کرد و توسعه بخشید و جلوس او مبدء «تاریخ اکبری » بشمار می رود. (از فرهنگ فارسی معین). نوه ٔ بابر از نسل تیمور و پسر همایونشاه بود و در چهارده سالگی به سلطنت هند رسید و لیاقت و درایت بیکران از خود نشان داد و ممالک گجرات، بنگاله، کشمیر و سند را بتصرف درآورد و سلطنت بزرگی تشکیل داد و شهرها و آبادیهای بیشماری بنیان نهاد. به زبان فارسی دلبستگی ویژه ای داشت و دستور داد همه ٔ کتابهای دینی و ادبی قدیم هند را به پارسی برگردانند. ابوالفضل صدر اعظم وی کتاب اکبرنامه را در شرح حال و خدمات وی تألیف کرد و به دستور او کتاب مکملی به نام «آئین اکبری » در اوضاع جغرافیایی هند نگارش یافت. آرامگاه با شکوه وی در قریه ٔ سکندره واقع در جوار اگره است که بوسیله ٔ پسرش سلیم شاه جهانگیر برپا شده است. (از قاموس الاعلام ترکی).