معنی اورامن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اورامن. [م َ] (اِ) نوعی از خوانندگی و گویندگی باشد خاصه ٔ پارسیان است و شعر آن بزبان پهلوی باشد. (برهان):
سنان تهمتن در چشمشان مژگان تهمینه
غریو اهرمن در گوششان آهنگ اورامن.
فتحعلیخان.

(اَ مَ) (اِ.) = اورامنان. اورامه: یکی از آهنگ های موسیقی قدیم که اشعار آن را به زبان پهلوی یا لهجه های محلی «فهلویات » می خواندند. اورامنان و اورامه هم گویند.

از نواهای قدیم موسیقی ایرانی که اشعار آن را به زبان پهلوی یا لهجه‌های محلی به‌صورت دوبیتی می‌خواندند: لحن اورامن و بیت پهلوی / زخمهٴ رود و سماع خسروی (بندار رازی: شاعران بی‌دیوان: ۳۷۳)،

(اسم) لحنی از موسیقی قدیم تقریبا مطابق بحر هزج مسدس که فهلویات را بدان میخواندند.