معنی اوداء در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اوداء. [اَ] (ع اِ) ج ِ وادی. || (ص) مؤنث آوَد یعنی کج. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).

اوداء. [اَ وِدْ دا] (ع ص، اِ) ج ِ ودید. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (منتهی الارب). محبان و دوستداران. (از اقرب الموارد). دوست دارندگان. (آنندراج) (غیاث اللغات). || ج ِ وَدّ. (منتهی الارب). رجوع به «ود» و «ودید» شود.

دوستان، محبان

اَودّاء، دوستان (مفرد: وَدِید).
َ