معنی اهن و تلپ در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اهن و تلپ. [اِ هَِ ن ْ ن ُ ت ُ ل ُ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) (درتداول عامه) دم و دستگاه. شور وولوله. تبختر و تکبر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- با اهن و تلپ، با تبختر هر چه تمامتر.
- با اهن و تلپ تمام، با کبری بسیار.
- || با ساز و آلات بسیار. با کبر و عجبی نامطبوع. با اسباب و اشیائی زائد و فضول. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- پراهن و تلپ، پرتکبر. پرتبختر.
- || بسیارساز و برگ.

(اِ یا اُ هُ نُّ تُ لُ) (اِ.) (عا.) هارت و پورت، دبدبه و کبکبه بی اصل.

کبکبه و دبدبه‌ای که اصلی نداشته باشد،
[قدیمی] فخرفروشی،

‎ هارت و پورت باد و بروت سر و صدا، افاده کبر و ناز. یا با اهن و تلپ. باطمطراق بادبدبه و کوکبه.