معنی اهل ذمه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اهل ذمه. [اَ ل ِ ذِم ْ م َ / م ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) کافران مطیع پادشاه اسلام، و گاهی عبارت از رعیت باشد. (غیاث اللغات) (آنندراج). کافری که در پناه اسلام باشد. ذمی. زنهاری. پناه آور. رجوع به البیان و التبیین ج 2 ص 35 و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 4 ص 101 و 121 و برای احکام فقهی آن رجوع به کتاب شرایع الاسلام شود.

اَهْلِ ذِمَّه، منظور اهل کتاب یعنی یهود و نصارائی هستند که در ممالک اسلامی ساکنند و جزیه و خراج میدهند و در ذِمَّه و پناه مسلمین قرار دارند،