معنی انکر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

انکر. [اَ ک َ] (ع ن تف) منکرتر و ناشناخت تر. (ناظم الاطباء). زشت تر. (مهذب الاسماء): ان انکر الاصوات لصوت الحمیر. (قرآن 18/31)، که زشت تر آوازها آواز خران است. (کشف الاسرار ج 7 ص 483).

زشت تر، ناپسندتر، ناخوشتر، ناشناس تر، الاصوات (عا.) گوشخراش، بدآواز، دارای صدای بد. [خوانش: (اَ کَ) [ع.] (ص تف.)]

منکرتر، ناشناخت تر، زشت تر

اَنْکَر، زشت تر (ین)، نامطلوب تر (ین)، ناشناخته تر،