معنی انطلاق در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

انطلاق. [اِ طِ] (ع مص) رفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (ترجمان القرآن جرجانی) (از اقرب الموارد). بشدن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی). || گشاده گردیدن روی و پیدا شدن بشاشت. (منتهی الارب) (آنندراج). پیدا شدن انبساط در چهره. (از اقرب الموارد). گشاده رو شدن. || رها شدن. (یادداشت مؤلف). || انطلق به (مجهولاً) برده شد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || انطلاق لسان، گشاده زبانی. (از اقرب الموارد) (فرهنگ فارسی معین). || (اِمص) گشاده رویی: از جبین سلطان آثار بشر و انطلاق و مکارم اخلاق معاینه دیدند. (جهانگشای جوینی).

(اِ طِ) [ع.] (مص ل.) گشاده رو شدن، روان شدن، رها شدن.

گشاده شدن،
رها شدن،
گشاده‌رو شدن،

‎ روان شدن روانگی، گشاده رویی گشاده زبانی ‎ (مصدر) گشاده شدن روان شدن رها شدن، گشاده رو شدن، (اسم) گشادگی رهایی. یا انطلاق لسان. گشاده زبانی.

اِنْطِلاق، رفتن، رها شدن، گشوده شدن زبان، فصیح شدن، گشاده روی گشتن،