معنی اندایه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اندایه. [اَ ی َ / ی ِ] (اِ) به معنی انداوه است که ماله ٔ استادان گل کار باشد. (برهان قاطع) (آنندراج). دست افزاری باشد که بدان کاهگل بیندایند و آنرا ماله نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری). انداوه. ماله. (ناظم الاطباء). ماله ٔ بنایی که با آن گل یا گچ بدیوار مالند. (فرهنگ فارسی معین):
بامچه اندودن کس را بدوغ
خواست ز من عاریت اندایه کیر.
سوزنی.
|| شکوه و شکایت. (برهان قاطع). شکوه. (آنندراج). شکایت. (جهانگیری). || غیبت. (برهان قاطع) (آنندراج) (فرهنگ جهانگیری) (ناظم الاطباء). || بهتان. (ناظم الاطباء).

(اسم) ماله بنایی که با آن گل یا گچ بدیوار مالند.