معنی انبیاء در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

انبیاء. [اَم ْ] (ع اِ) ج ِ نبی ٔ. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ نبی ّ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ترجمان جرجانی مهذب عادل بن علی) (دهار). پادشاهان آل بویه که لقب شاهنشاه داشتند. این کلمه یعنی شاهنشاه را به کلماتی از جمله انبیاء اضافه می کردند ومی گفتند: شاهنشاه انبیاء. (از نقودالعربیه ص 135).
- خاتم الانبیاء، رجوع به همین ماده شود.
|| (اِخ) نام سوره ٔ بیست و یکم قرآن مجید، مکی، دارای 112 آیه. نخستین آیه اش اینست: اقترب للناس حسابهم و هم فی غفله معرضون.

فرهنگ معین

(اَ) [ع.] (اِ.) جِ نبی، پیامبران.

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

پیغمبران، پیامبران

کلمات بیگانه به فارسی

پیامبران - پیغمبران

فرهنگ فارسی هوشیار

نبی، پیغمبران

فرهنگ فارسی آزاد

اَنْبیاء، نَبی ها، نام سورهء 21 قرآنست که مکیّه میباشد و 112 آیه دارد.
َ َ

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر