انبروه در لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
انبروه. [] (اِ) شتر ریخته موی که انبره نیز گویند. (از شعوری ج 1 ورق 129 ب). و رجوع به انبره شود. || شراب کش. (از شعوری ج 1 ورق 129 ب). و رجوع به انبره شود.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.