معنی اناشید در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اناشید. [اَ] (ع اِ) ج ِ انشوده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). اشعاری که در محفلی برای یکدیگر بخوانند.سرودها. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به انشوده شود.

(اَ) [ع.] (اِ.) جِ انشوده، اشعاری که در مدح یکدیگر خوانند؛ سرودها.

اشعاری که در محافل برای یکدیگر می‌خواندند،

(تک: انشوده) سرودها (اسم) جمع انشوده اشعاری که در محفلی برای یکدیگر بخوانند سرودها.

اَناشِید، سُرودها، تَرانه ها، غزلها، اَشعاری که در انجمن بصدای بلند برای هم بخوانند (مفرد: نَشید، اُنْشُودَه)،