معنی امیت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

امیت. [اُ] (اِ) شکل پهلوی امید. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). و رجوع به امید شود.

امیت. [اُ] (اِخ) از ایرانیان زردشتی معاصر عباسیان بود. پسر وی آتورپات (آذرباد) که معاصر مأمون خلیفه ٔ عباسی بود کتاب معروف دینکرت را تألیف کرد. (از مزدیسنا و تأثیر آن در ادب پارسی ص 220).

اُمِیَّت، اُمِّی بودن، بدون تحصیلات علمی و فرهنگی بودن،