معنی اقویا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

اقویا. [اَق ْ] (از ع، ص، اِ) مردمان قوی و توانا و زورآور، ضد ضعفا. (ناظم الاطباء). زورمندان. (غیاث اللغات) (آنندراج). رجوع به اقویاء شود.

فرهنگ معین

(اَ) [ع.] (ص. اِ.) جِ قوی، نیرومندان.

فرهنگ عمید

قَوی

فرهنگ فارسی هوشیار

(صفت اسم) جمع قوی نیرومندان توانایان زور آوران مقابل ضعفا ء: (ضعفا از عهده اقویا بر نیایند. )

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر