معنی اقویا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
اقویا. [اَق ْ] (از ع، ص، اِ) مردمان قوی و توانا و زورآور، ضد ضعفا. (ناظم الاطباء). زورمندان. (غیاث اللغات) (آنندراج). رجوع به اقویاء شود.
فرهنگ معین
(اَ) [ع.] (ص. اِ.) جِ قوی، نیرومندان.
فرهنگ عمید
قَوی
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت اسم) جمع قوی نیرومندان توانایان زور آوران مقابل ضعفا ء: (ضعفا از عهده اقویا بر نیایند. )
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.