معنی اقتدا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اقتدا. [اِ ت ِ] (از ع، اِمص) اقتداء. تقلید و متابعت و پیروی. (ناظم الاطباء). پیروی کردن.
- اقتدا داشتن، اقتدا کردن.
- اقتدا کردن، پشت سر امام جماعت بجماعت نماز گزاردن.
- || پیروی کردن:
وانگه که بعشق اقتدا کردیم
در عالم عشق مقتدا گشتیم.
عطار.
هر کس سر فقر عرش سا کرد
بر شاه محمد اقتدا کرد.
واله (از آنندراج).
جست قضا داوری از پی کار جهان
عقل بدو اقتدا کرد که این کار اوست.
سلمان ساوجی (از آنندراج).
رجوع به اقتداء شود.

پیروی کردن، تقلید کردن از کسی،
(فقه) نماز گزاردن پشت سر پیش‌نماز،

همگام شدن، به کسی پیوستن

اقتفا، پیروی، تبعیت، تقلید، متابعت

‎ (مصدر) پیروی کردناز پی در آمدن تقلید کردن، نماز گزاردن پشت سر امام جماعت، (اسم) پیروی.