معنی افلاک ظل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
افلاک ظل. [اَ ظِل ل] (ص مرکب) پشت قوی. آنکه جای وی توانا و قوی باشد. (ناظم الاطباء). سخت حمایت. و این صفت ازآن ِ پادشاهی باشد که سایه ٔ لطف او محیط باشد جمله عالم را مانند افلاک، پس معنی ترکیبی، سایه ٔ همچو افلاک است چنانچه شیردل ای همچو شیر است و این ترکیب در اصل صفت و موصوف بود بر وجه تشبیه بعد مقلوب کردند. (مؤید الفضلاء) (آنندراج). بمعنی سخت حمایت آمده و معنی ترکیبی آن سایه ٔ همچو افلاک. (هفت قلزم).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.