معنی اعتدال ربیعی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اعتدال ربیعی. [اِ ت ِ ل ِ رَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نقطه ٔ اعتدال ربیعی، رأس الحمل باشد و چون آفتاب بدان جایگاه رسد به بهار شب و روز برابر باشد. (یادداشت بخط مؤلف). دایرهالبروج و معدل النهار در دو نقطه با هم تقاطع میکنند، یکی آن که چون آفتاب از آن بگذرد، در قسمت شمالی معدل النهار معین در جهت قطب قرار گیرد و آنرا نقطه ٔ اعتدال ربیعی و اعتدال ربیعی گویند، زیرا بدان هنگام شب و روز برابر گردد و در بیشتر بلاد بهار باشد و آنرا نقطهالمشرق و مطلعالاعتدال هم گویند. (از کشاف اصطلاحات الفنون). اعتدال بهاری. رجوع به این کلمه شود.