معنی اصلاح پذیر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اصلاح پذیر. [اِ پ َ] (نف مرکب) قبول کننده ٔ اصلاح. (آنندراج). هر چیز قابل اصلاح و مرمت و چاره پذیر. (ناظم الاطباء):
از سخن حال خرابم نشد اصلاح پذیر
همچو دیوانه که از گنج خود آباد نشد.
ابوطالب کلیم (از آنندراج).

قابل اصلاح، چاره‌پذیر،

درست شدنی به پذیر (اسم) قابل اصلاح.