معنی اشکان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اشکان. [اِ] (معرب، اِ) (از کلمه ٔ اسپانیولی اِسکانو) ج، اشاکن. نیمکت پشتی دار برای سه یا چهار تن بقولی. ج، اشاکین.

اشکان. [اَ] (اِخ) یا اشغان یا اشقان بزرگ. برحسب روایات شرقیان، نیای سلسله ٔ اشکانیان بود. مرحوم پیرنیا آرد: گفته میشود که اشکان پسر دارای اکبر است و نیز گویند که پسر اشکان بن کی ارش بن کیقباد میباشد. غیر این را هم گفته اند. (از ایران باستان ج 3 ص 2557). و رجوع به همان کتاب ج 3 ص 2548 و فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 17 و مجمل التواریخ و القصص ص 32 و 59 و قاموس الاعلام ج 2 ص 983 شود.