معنی اشهاد در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اشهاد. [اَ] (ع ص، اِ) جج ِ شاهد، بمعنی گواه و اداء شهادت کننده. (از منتهی الارب).
- علی رؤس الاشهاد، بر سر جمع. در حضور گواهان بسیار. علناً و آشکارا. در چشم گواهان.

اشهاد. [اِ] (ع مص) حاضر کردن. (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 13) (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (مؤیدالفضلا). حاضر گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). احضار کردن کسی را. (از المنجد). || گواه گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 13). گواه کردن. (تاج المصادر) (زوزنی). گواه گرفتن. (مؤید الفضلاء). اشهاد کسی بر فلان، گواه ساختن وی بر آن. (از المنجد). || مذی آوردن مرد. (منتهی الارب) (آنندراج). منی و مذی از مرد جدا شدن. (تاج المصادر) (زوزنی). || بالغ شدن دختر و حیض آوردن او. || کشته شدن در راه خدا. (منتهی الارب). و فعل آن مجهول می آید. || اشهاد، در جنایات: اینست که به صاحب خانه گفته شود: فلان دیوار تو کج است آنرا خراب کن یا خطرناک است به مرمت و اصلاح آن بپرداز. (از اقرب الموارد). || (اصطلاح فقه) حضور دو گواه عادل در مجلس طلاق و گوش دادن آنها به صیغه ٔ طلاق که رکن چهارم از ارکان معتبر در طلاق محسوب است. استماع دو گواه عادل صیغه ٔ طلاق را. از جهت فقهی تنها حضور دو شاهد عادل و استماع آنان کافی است و لازم نیست که مطلق بگوید گواه باشید. لیکن اگر یک گواه حضور داشته باشد یا دو گواه فاسق حاضر باشند، طلاق صحیح نیست، چنانکه اگر دو گواه عدل جداگانه استماع صیغه ٔ طلاق کنند کافی نمیباشد و باید مجتمعاً حضور داشته باشند و استماع کنند. و گواه بودن زن در طلاق کافی نیست هرچند تعداد آنان دو یا بیشتر باشد و مجتمع هم باشند، و همچنین اگر اول طلاق را جاری کند و سپس گواه بگیرد کافی نیست مگر اینکه دوباره صیغه ٔ طلاق را در حضور گواهان واجد شرائط تکرار کند. (از شرائع الاسلام، کتاب الطلاق).

گواه گرفتن. گواه گردانیدن، گواه آوردن، در فقه حضور دو گواه عادل در طلاق و گوش دادن آنان به صیغه طلاق. [خوانش: (اِ) (مص م.)]

گواه آوردن، گواه گردانیدن، گواه گرفتن،

ج شاهد، گواه وادای شهادت کننده، علناً وآشکارا، در چشم گواهان

اِشْهاد، گواه گرفتن، شاهد آوردن، بشهادت طلبیدن، احضار کردن،

اَشْهاد، گواهان، شاهدها (مفرد: شاهد)،