معنی اسران در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

اسران. [اَ] (اِ) در کتاب الفاظ الادویه آمده: «اسران بضم اول و سکون ثانی و نون، دوغ » و در آنندراج آمده: «اسران بالفتح ع (عربی)، مایهای شیر». و ظاهراًاصل کلمه اَیران بفتح همزه و ترکی است بمعنی دوغ.

اسران. [اُ رُ اِ] (اِخ) شهری در بین النهرین بزمان سلوکیه و اشکانیه. این شهر ابتدا به انطاکیه کالی ره موسوم بود و عنوان نیم بربری را بدو داده بودند و بعدها اِدِس (اورفا) نامیده شد. (ایران باستان ص 88، 2087، 2088، 2113، 2328). رجوع به اسرهه شود.