معنی استعلاج در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

استعلاج. [اِ ت ِ] (ع مص) طلب علاج کردن. (غیاث).
- استعلاج بیمار، معالجه طلبیدن. درمان خواستن او.
|| زفت شدن پوست. (زوزنی). زفت پوست شدن. (تاج المصادر بیهقی). درشت گردیدن پوست. (منتهی الارب). سخت شدن پوست. ستبر و سخت شدن پوست.

(مص م.) درمان بیماری طلبیدن، (اِمص.) چاره جویی. [خوانش: (اِ تِ) [ع.]]

علاج خواستن، درمان خواستن، طلب چاره و علاج کردن،
معالجه کردن، درمان کردن،

چاره‌جویی، درمان‌جویی، درمان‌خواهی، شفاخواهی

‎ درمان جویی درمان خواست، چاره جویی ‎ (مصدر) درمان جستن علاج بیماری طلبیدن مداوای مرض خواستن، چاره خواستن، (اسم) چاره جویی. طلب علاج کردن