معنی استاج در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

استاج. [اِ] (ع اِ) چوبکی است میان کاواک که بر آن پنبه ٔ ریسیده را برای تافتن پیچند. || یا چیزی که رشته را از دوک بدست بر آن پیچند. (منتهی الارب). اِستیج.

پارسی تازی گشته استاگ از ابزارها