ارادتمند در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(اِ دَ مَ) [ع - فا.] (ص مر.) آن که ارادت می ورزد، مخلص.

دارای صمیمیت و دوستی بسیار،
عنوانی که شخص هنگام حرف زدن از خود برای اظهار تواضع به خود می‌دهد: ارادتمند بسیار مشتاق شما هستم،

مخلص

مرید و سر سپرده

مرید

اخلاصمند، ارادت‌پیشه، ارادت‌شعار، ارادت‌کیش، مخلص،
(متضاد) بی‌ارادت

آنکه ارادت ورزد، دوستدار