معنی احرس در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

احرس. [اَ رُ] (ع اِ) ج ِ حَرس. روزگاران. دهور.

احرس. [اَ رَ] (ع ص) قدیم. کهنه. (منتهی الارب). || آنکه از هیچکس نترسد. || (ن تف) نعت تفضیلی از حراست.
- امثال:
احرس من الأجل.
احرس من کلب. (مجمع الأمثال میدانی).

فرهنگ فارسی هوشیار

کهنه

پیشنهاد شما

جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.

اشتراک گذاری

تصاویر

احرس: احرس. [اَ رُ] (ع اِ) ج ِ حَرس. روزگاران. دهور.

احرس: احرس. [اَ رَ] (ع ص) قدیم. کهنه. (منتهی الارب). || آنکه از هیچکس نترسد. || (ن تف) نعت تفضیلی از حراست...