آرام بخش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

آرام بخش. [ب َ] (نف مرکب) مُسَکِّن.

(بَ) (ص فا.) تسکین دهنده، مسکن.

دارویی که بدون اثر گذاشتن بر روی هوش و حافظۀ افراد باعث تغییر حالت عاطفی فرد و آرامش و تسکین درد او بشود، مُسکن، آرام‌دهنده، آرامش‌دهنده، آرام‌ده،

تسکین‌دهنده

آرامش‌بخش، تسکین‌دهنده، تسلابخش، قراربخش، مسکن

مسکن، آرامش دهنده