معنی آدمی گری در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

آدمی گری. [دَ گ َ] (حامص مرکب) بشریت: اما گاه گاه در درون استاد امام از راه آدمی گری اندک داوری می بود. (اسرارالتوحید). چون چشم من بر وی افتاد از آدمیگری هیچ چیز با من نماند. روحی و آسایشی از وی بمن رسید چنانکه بیخود گشتم. (اسرارالتوحید).