سخنان پرمودا باترا

ما باید نومیدی را بپذیریم، ولی هرگز امید خود را از دست ندهیم.

کسی که به خودش احترام نگذارد، نباید امید داشته باشد که دیگران، وی را ارجمند شمارند.

تقسیم کار، تکنیک مهمی است و با اجرای آن، شما زمان آزاد و کافی برای خودتان پیدا میکنید تا بتوانید به اموری که تقدم بیشتری دارند، بپردازید.

آزادی را نمیتوان به دست آورد؛ مگر این که دیگران را نیز آزاد بگذارید.

اگر شما با کمی نوآوری و رویاپردازی به سوی کامیابی گام بردارید، هر گام آن، برای شما شادیآور خواهد بود.

پرورش و بزرگ کردن فرزند، فقط یک دانش نیست، بلکه هنر است.

ذهن ما همچون یک جریب زمین است که میتوانیم در آن، شادی یا غم و اندوه پرورش دهیم. چنانچه تلاشی برای رشد بذر شادی صورت نگیرد، متاسفانه طبیعت انسان، غم و اندوه را پرورش میدهد.

برای پدران دارا و توانگر، به دست آوردن دارایی زیاد، آسانتر از پرورش پسران خوب است.

قلب و ذهن خود را پرورش دهید تا بهترین سرمایه و دارایی شما باشند.

هر فردی، هم آموزگار است و هم دانشآموز. شما یاد میگیرید و سپس، آموزش میدهید. فراموش نکنید که یادگیری همراه با آموزش و آموزش، همراه با یادگیری است.

ثروتی که در قلب شماست، از ذهن شما سرچشمه میگیرد. بنابراین، ذهن خود را پرورش دهید تا بیشتر بخشش کند و آسوده از پریشانی شود.

به یاد داشته باشید، خداوند به آنهایی کمک میکند که به خودشان کمک کنند.

راههای زیادی وجود دارد که میتوان بدون هیج هزینهای، دیگران را شاد کرد؛ فقط یک قلب پاک و بیریا میخواهد.

تنها زمانی میتوانیم دیگران را شاد کنیم که خود، به اندازهی کافی شاد باشیم.

شادی هرگز کامل نمیشود، مگر اینکه دیگران را نیز بهرهمند کنید.

پندار و اندیشهای که شما در مورد خودتان دارید، بسیار مهمتر از پندار دیگران دربارهی شماست.

به آن آسانی که میتوانید خودتان را دگرگون کنید، دیگران را نمیتوانید.

با خود و دیگران، روراست باشید.

اگر میخواهید از زندگی خود، به گونهای ناب لذت ببرید، خودتان را فقط با خودتان بسنجید، نه با دیگران.

بیاموزید که گاهی، "نه" بگویید و "نه" را از دیگران بپذیرید.

هرگز نسبت به مردم، زیاد بدبین و یا زیاد خوشبین نباشید؛ آنها را بیازمایید و زیر نظر بگیرید؛ اصل را بر بیاعتمادی صرف نگذارید.

هنگامی که کار نادرستی میکنید، افسوس راستین خود را نشان دهید و بگذارید دیگران بفهمند که از این کار خود، پشیمان شدهاید و آشفته هستید.

نه تنها باید بتوانید دیگران را ببخشید، بلکه باید بتوانید خودتان را نیز ببخشید.

با تلاش دیگران، برای خود اعتبار کسب نکنید؛ چون به زودی، احترام و بزرگی خود را از دست خواهید داد.

با کمک به دیگران، به خودتان کمک کنید.

شما هرچه که بخواهید، میتوانید داشته باشید؛ اگر به دیگران نیز در رسیدن به اهداف و خواستههایشان یاری رسانید.

آسیبهایی را که دیگران (به راستی یا خیالی) به تو میرسانند، ببخش و فراموش کن؛ به دل نگیر.

هیچکس، از جمله من و شما، آنقدر بیفایده نیست که نتواند به دیگران کمک کند.

پیش از دیگران، خودتان را دگرگون سازید.

من هرگز مسائل، نگرانیها، خشمها و پریشانیهای خود را به دیگران بروز نمیدهم؛ مگر اینکه بتوانند کمک یا راهنماییام کنند.

کسی در زندگی شاد است که شادمانی در زندگی را به دیگران هم پیشکش کند.

هر مردی، معمار ساختمان وجودی خود است.

معیار غایی یک مرد، این نیست که در زمانهای آسودگی در کجا ایستاده است، بلکه چگونگی کردار او در ناسازگاریها و چالشهاست که اهمیت دارد.

سخنرانی نکنید؛ مرد عمل باشید.

به سبب جذابیت زن، نه، بلکه به سبب مَنشی که دارد، دربارهی او داوری کنید.

نسبت به شکست، بیش از اندازه حساس نباشید. اشتباهات و شکستها بهترین آموزگاران شما هستند.

اشتباهات، بزرگترین آموزگار به شمار میآیند.

داشتن استعداد، چندان باارزش نیست، مگر این که بدانید با آن، چه بکنید و چگونه از این استعداد، بهرهمند شوید و همهی اینها، به نگرش شما بستگی دارد.

هنگامی که مرتکب اشتباه میشوید، تلاش کنید از آن درس بگیرید، نه اینکه خشمگین شوید.

هر اشتباهی، ما را یک گام به حل مسأله نزدیکتر میکند.

کسانی که کاری نمیکنند، خواهی نخواهی مرتکب هیچ اشتباهی هم نمیشوند و هیچ چیزی هم یاد نمیگیرند.

کسانی که اشتباه نمیکنند، چیز زیادی هم در زندگی به دست نمیآورند.

پذیرش اشتباه، شما را خردمندتر میکند.

اگر مرتکب اشتباهی شُدید، هرگز آن را فراموش نکنید. اشتباه را فراموش کردن و بخشیدن، نادرست است. اشتباه را ببخشید، ولی فراموش نکنید؛ از آن درس بگیرید، به همین سادگی!

اشتباهات، زمینهساز کمال است.

اشتباه کردن سبب شرمساری نمیشود؛ یک عذرخواهی خالصانه، روش بزرگ منشانهای برای جبران کار نادرست است.

اگر شکست را سنگ بنای کامیابی بپنداری و پنجرهی ذهن خود را به روی باورها و نظریات تازه باز کنی، آنگاه شکست، گونهای کامیابی است.

اگر به خود باور داشته و شرافت داشته باشید، هرگز کسی نمیتواند شما را خوار کند.

قول ندهید، مگر آنکه بتوانید حتماً به آن عمل کنید. وگرنه، بدون توجه به شخصیت و داراییتان، احترام خود را از دست میدهید و شخص قابل اعتمادی نخواهید بود.

اگر کسی از من یک اسکناس صد ریالی بخواهد، شاید بگویم نه، ولی اگر از من بخواهد آموزههای خود را در اختیار او بگذارم، با شادمانی بسیار، این کار را خواهم کرد.

گاهی، یک نه به جا، از صدها غم و اندوه جلوگیری میکند.

دوستیها موجبات شادی و سرور را فراهم میکند و از غم و اندوه میکاهد؛ لذت را دو برابر و اندوه را به نیم میرساند.

در زمان بروز سختیها و دشواریهاست که شما دوست راستین را از مگسان دور شیرینی باز میشناسید.

با کسانی همنشینی میکنم که با چیزهایی که دارند، شاد هستند و غم چیزهایی را که ندارند، نمیخورند.

هیچ مرگی، زودرستر از مرگ اندیشههای تازه در یک ذهن بسته نیست.

شما میتوانید از اندیشههای منفی دوری کنید و به جای آن، در پی شرایط خوب باشید. به این ترتیب از سرنگونی خود جلوگیری کردهاید.

پرتنشترین مسائل، ناشی از فقدان ایده و اندیشه است.

اگر میخواهم فردا را با اندیشههایی به دور از تنش بگذرانم، باید امروز، اندیشههای تنشزا را از ذهن خود دور کنم.

یک فرد کامروا ممکن است شاد نباشد، ولی یک فرد شاد، بیشک کامرواست.

یک بازیکن، چه ببازد و چه ببرد، پریشان و آشفته نیست؛ چون همهی تلاش خود را کرده است تا موقعیت خود را پاس دارد. آن کسی که از بازی دست میکشد، باید آشفته باشد.

یک انسان کار درست، همیشه شاد است، همیشه خرسند است و همیشه در حالتی از سرمستی است.

یک انسان خودخواه، هرگز نمیتواند شادمان بوده و آرامش ذهنی داشته باشد.

هیچکس به اندازهی کسی که چیزی برای ارائه کردن ندارد، نیازمند لبخند نیست.

هیچ کس نمیتواند شما را خشمگین کند، مگر اینکه خود شما آمادگی آن را داشته باشید.

همیشه با کسی ارتباط دوستانه داشته باش که بهتر از خودت باشد.

هر کسی میتواند بزرگ باشد، چون همه میتوانند خدمت کنند.

واژهها همیشه برای ابراز احساسات درونی انسان کافی نیست.

مهم نیست نردبان چقدر ارتفاع دارد. هر چیزی آغاز و پایانی دارد. انسان باید پله پله نردبان پیشرفت را طی کند و به همان سان بتواند به آسانی، از آن پایین بیاید.

کامیابی، فقط به ساختار ذهنی فرد و شیوهی آمادگی او برای زندگی بستگی دارد.

کار، همچون بازیست و بازی کردن، همیشه انسان را از خشم و نگرانی دور خواهد کرد.

فراموش نکن؛ کسی که با نیت قلبی، چیزی را میدهد، انگار دو برابر داده است.

شکست، در نزد انسان خردمند، به زمین افتادت نیست، بلکه بر زمین نشستن است.

شخص لایق، باید ذهن، توان و هشیاری داشته باشد، ولی بدون شور و دلبستگی، حتی باهوشترین فرد نیز کامیاب نخواهد بود.

در حد کسی که به شما اهانت کرده، خود را پایین نیاورید؛ در بلندی بایستید تا سنگها نتوانند به شما آسیب برسانند.

چشمبراه نمانید تا کسی، کاری را بسیار خوب انجام دهد و سپس، او را تمجید و ستایش کنید. زمانی که کسی همهی تلاش خود را هم کرد، سزاوار ستایش است.

توانگرترین، کسی است که به کمترین، خرسند باشد.

پریشانی، انسان را به سوی شکست سوق میدهد.

بیگمان سرمایه سبب توانگری نیست، بلکه خرد است که به انسان، بزرگی میبخشد.

بشر، موجود جالبیست؛ چیزی را که دارد، قدرش را نمیداند و دوستش ندارد و چیزی را که ندارد، میخواهد و در پی آن است.

بزرگترین دشمن انسان، خودش است.

برای این که تصویر خوبی از خودتان داشته باشید، کاری برای کسی بکنید.

این نگرش فرد است که لذتبخش بودن یا نبودن یک کار را تعیین میکند.

انسان هرگز نمیتواند کوه را تسخیر کند، ولی خودش را میتواند.

بخت، با کسانیست که آستینها را بالا میزنند، همت میکنند و سپس، از خدا کمک میخواهند.

به یاد داشته باشید که به هر روی، میگذرد، چه با بدشانسی و چه با خوش شانسی؛ پس در زمان خوشبختی، نهایت لذت را از فرصتها ببرید.

بخشش و گذشت همچون مدیریت، نویسندگی، نقاشی و رانندگی، یک هنر به شمار میرود.

بخشش و گذشت، شادی میآفریند.

برای بخشیدن و فراموش کردن، نیازی نیست که نیرومند و دارا باشید. هرچه باشید و هر که باشید، اگر بخواهید، میتوانید؛ دشوار نیست.

بیایید پیش از اینکه بسیار دیر شود، گذشت کنیم.

گذشت و بخشش، شادیآور است؛ خود شادی است.

یک لبخند، ارزانترین راه برای نیرو بخشیدن به چهرهی شماست.

اگر ساعتهای بسیار کار کنید، ولی پدری خشن باشید، یعنی هیچ کاری نکردهاید.

پدر و مادر، بزرگترین و باارزشترین چیز در دنیا هستند.

سپاسگزاری، بزرگترین خویهاست؛ پدر نیکیهاست؛ این حقیقت را هرگز فراموش نکنید.

از به زبان آوردن پرسشهای نابخردانه هرگز نترسید؛ زیرا آسانتر از ارتکاب به کارهای نادرست و نابخردانه است.

گاهی، نابخردانهترین پرسشها، بهترین و زیرکانهترین پاسخها را در بر دارد.

با یک بار "نه" گفتن، از چندین بار افسوس خوردن، رهایی پیدا میکنید و به دنیال آن، فشارهای ذهنی نخواهید داشت.

به جای افسوس خوردن، خودتان را درگیر مسائل کنید و در تکاپو باشید.

ذهن ما قابل برنامهریزی است و این، ما هستیم که تصمیم میگیریم حسود باشیم و افسوس بخوریم و یا شاد باشیم و لذت ببریم.

اگر بخواهید کامیاب شوید، باید از پیش برای پیروزی و کامیابی آماده شوید.

اگر عادت کنید که کارهای مهم را به فردا واگذارید، ساعتهای کامیابی و پیروزی شما هم به تاخیر میافتد.

انسان به ندرت میتواند در کاری کامیاب باشد؛ مگر آنکه شیفتهی آن کار باشد.

برای رسیدن به کامیابی و شادکامی، باید تا آخرین روز زندگی در مسیر خودپروری و اتکای به خود، گام برداریم.

برنده هرگز دست از مبارزه نمیکشد و دچار ناامیدی نمیشود.

به ندرت در کاری کامیاب خواهید شد، مگر اینکه با خوشی، آن کار را انجام دهید.

پایدارترین درختان با یک تبر عادی در ضربهی صدم، سرانجام، بریده میشوند، ولی این، سبب نمیشود که بگوییم نود و نه ضربهی دیگر، هیچ نقشی در کامیابی نداشته است.

کامیابی در این است که حتی اگر کار کوچکی میکنید، با لبخندی بر لب و از دل و جان باشد.

کلید کامیابی در خودشناسیست.

مشکلات خود را بر ماسه ها بنویسید و موفقیت هایتان را بر سنگ مرمر.

ناامید هرگز برنده نمیشود و برنده، هرگز ناامید نمیشود.

یک مدیر، به سبب کاری که انجام میدهد، کامیاب نیست؛ بلکه این کامیابی را مدیون توان خود در واگذاری امور به دیگران است.

اگر دختر شما تجربه و بینشی گسترده نسبت به دنیای پیرامون خود داشته باشد، بهتر است از اینکه دکتر یا مهندس شود.

تجربه به من آموخت که هرچه بالاتر روید، سرنگونی شما سنگینتر و شکنندهتر است.

نوشتن تجربیات آسان است؛ فقط کافیست نوشتن را آغاز کنید.

به جای اینکه دیگری را دگرگون کنیم، نخست باید خودمان را دگرگون سازیم.

چیزی را که نمیتوانی دگرگون سازی، بپذیر و چیزی را که نمیتوانی بپذیری، دگرگون کن.

زندگی من زمانی دگرگون میشود که من دگرگون شوم.

کارآمدترین راه برای کاهش پیامدهای منفی و زیانبخش تغییرات، این است که برنامهریزی ذهنی داشته باشید.

هنگامی که خودتان را دگرگون سازید، زندگیتان نیز دگرگون میشود.

تندرستی خود را پاس دارید؛ به یاد داشته باشید که اگر سرمایه و پول را از دست بدهید، چیزی را از دست دادهاید که شاید بتوان دوباره آن را به دست آورد، ولی اگر تندرستی خود را از دست بدهید، یعنی همه چیز شما از دست رفته است.

هر چند ساعتی که برای ورزش صرف کنید، سرمایهگذاری روی تندرستی و شادابی شماست.

از کتاب، سلاحی بسازید تا در دوئل زندگی، پیروز شوید.

یک زندگی ناچیز و کم مایه با آرامش و سکوت، بسیار بهتر از زندگی پر زرق و برق به همراه خطر و زیان است.

هرگز از کسی که چیزی برای از دست دادن ندارد، خشمگین نشوید.

با لبخند خود، دیگری را بینیاز میسازید، ولی از خود شما چیزی کم نخواهد شد.

خنده، بزرگترین آرامبخش طبیعیست.

خنده، بزرگترین تقویت کنندهی وجود است.

خنده، قدرت میآورد.

ذهن خود را با خنده بیارایید. به نگرانی و خشم بخندید و به این ترتیب، استرس و فشار را از بین ببرید.

ما چون شادمان هستیم، لبخند نمیزنیم، بلکه شادمانیم، چون لبخند میزنیم.

یک لبخند ساده، بسیار بهتر از یک لباس گرانقیمت است.

شکست، پایان همهی رویاها نیست؛ بلکه فقط یک آغاز تازه است.

بدگمانی نسبت به یک دوست، به مراتب بدتر از این است که به راستی، فریب او را خورده باشید.

نسبت به همه، خوشبین باشید.

برای زمان خود، همانند دارایی خود، برنامهریزی کنید.

دارایی و پریشانی، جدا از یکدیگر نیستند، مگر اینکه انسان توانگر، خردمند و منطقی باشد.

کامروایی و پول، برای شما دوست میآورد، ولی دشواریها، آنها را میآزماید.

انسان خردمند میتواند خرسند گردد به اینکه در ذهن خود توانگر باشد، ولی عکس آن، روی نمیدهد.

خرد، در میان کتابهاب خوب، دوستان خوب، همکاران و رؤسای خوب نهفته است.

خردمند باشید، که خرد، بهترین دوست شماست.

درس و دانش، با فهم و خرد تفاوت دارد.

فراموش نکنید که شاید اگر پسرتان را به دیدن یک مزرعه بفرستید، بیشتر آمورنده باشد تا این که در مدرسهی اقتصاد در هاروارد کسب دانش کند.

مدیریت، یک هنر است نه یک دانش.

یک مشت خاک و یک مشت گندم، بیشتر از یک کتابخانه به دانش ما میافزاید. همهی کاری که باید بکنیم، این است که بپرسیم و بپرسیم و بپرسیم.

بدی را نبینید؛ به بدی نیندیشید؛ با بدان گفتگو نکنید.

اگر ذهن خود را متمرکز کنید، همهی کامیابیها به درستی از آن شما خواهد بود.

با داشتن یک نگرش درست، هر چیزی میتواند لذتبخش باشد.

به راستی، شکست، یک فرصت است!

درست و همه جانبه اندیشیدن، از بایدهاست.

عشق، راستی و پشتیبانی، چیزهایی هستند که ما در زندگی به آنها نیاز داریم.

کاری را بکن که میاندیشی درست است؛ و بیگمان، درست خواهد بود.

هرگاه کارهایی در زندگی شما به خوبی پیش نرفت، مطمئن شوید که کار را درست انجام میدهید یا نه.

به خود، متکی باشید؛ در شرایط دشوار، هیچ دوستی، بهتر از قلب دلیر شما نیست.

برای دوست، مُردن آنقدر دشوار نیست که یافتن دوستی که ارزش این فداکاری را داشته باشد، دشوار است.

به دوست خود اهانت نکنید، حتی به شوخی.

در کردار، گفتار و رفتار با دوستان، روراست باشید.

دوست و کتاب باید کم باشند، ولی خوب.

دوست، مانند یک روپیه است که در زمان تنگدستی، صد برابر میارزد.

دوستان خوب، آنهایی هستند که نود درصد اوقات، شادی میبخشند.

ما چه کارگر باشیم، چه منشی، چه رئیس یا رئیس بزرگ، باید کارمان را دوست داشته باشیم و باید بتوانیم نیازهای خود را برآورده کنیم.

اگر ذهن خود را با شایستگیهای خود تطبیق دهید، نود تا نود و شش درصد استرس، از ما دور میشود.

تهیدستی یا توانگری شما نتیجهی ذهن اندیشمند شماست که میتواند شما را نیازمند یا بینیاز سازد.

خواستهها و گرایش ذهنی شما، منش شما را میسازد.

قفل ذهن خود را باز کنید، کلید آن را نیز دور بیندازید. ذهن خود را همیشه آماده نگه دارید تا آراء و نظرات، مجال ورود یابند؛ آراء تازه.

قلب و ذهن من، بهترین و گرانترین داراییهای من هستند.

اگر نتوانید الگوی ثابتی در زندگی برای خود برگزینید، متاسفانه باید بگویم چیز زیادی در زندگی به دست نخواهید آورد.

برای کاستن از میزان استرس در زندگی، پیش از پذیرفتن کاری، محاسبات و پیشبینیهای لازم را انجام دهید.

بزرگترین آتشهای دنیا را میتوان فقط با یک فنجان آب در زمان مناسب، خاموش کرد.

بسیاری از ما در زندگی با چنان گامهای شتابزدهای در رقابت هستیم که حتی زمان نداریم دمی درنگ کرده، بنگریم و بیندیشیم.

زندگی، درس همیشگی و پیوستهای از افتادگی و فروتنیست.

زندگی، دشوار و کوتاه است؛ با کارهای بسیار بسیار کوچک، آن را بزرگ کنید.

شما در زندگی، فرصتهای زیادی دارید تا شرایط دشوار را به شرایطی بسیار خوب تبدیل کنید.

شما میتوانید پیروز بزرگ زندگی باشید.

کاری را که دوست دارید، برگزینید و هرگز در زندگی، خود را ناگزیر به انجام کاری که نمیخواهید، نکنید؛ حتی یک روز!

همه در برابر پادشاه، برخورد و نگرش خوب و زیبایی داریم، ولی خوب بودن در برابر گدا، هنرمندیست.