سخنان باگاواد گیتا

آن کس که در خِرد میزیَد، خویشتن را در همه وَ همه را در خویشتن میبیند. عشقش به پروردگار عشق، همهی آرزوهای خودخواهانه را که شکنجهی روح هستند از او دور کرده است.

آنگاه که از دنیای محسوسات درگذری و از زندان تعلقات و بیزاریها جان به در بری، صلح و یکرنگی فرا خواهد رسید، رنجها پایان مییابند و زندگیات، غرق در نور معرفت میگردد.

اگر میخواهید دلیران را بیابید، کسانی را جستجو کنید که میتوانند گذشت کنند و اگر میخواهید قهرمانان را بیابید؛ کسانی را بجویید که میتوانند در برابر نفرت، عشق بورزند.

خشم، قدرت تشخیص [=بازشناختن] تو را در پس حجاب مینشاند و توان تجربهآموزی از کارهای نادرست را از تو میستاند؛ و چون توان تمیز از کف نهادی، زندگیات را سراسر بر باد دادی.