ابر
-
ابر به خواب دیدن بر شش نوع بود. اول: ابر سفید و سیاه و زرد و سرخ و ابر بارنده و نابارنده، و هر یک تعبیر بخصوص است. اگر کسی خویشتن را در زیر ابر سفید بارنده دید، دلیل که خدای عزوجل وی را علم و حکمت ارزانی دارد و مردمان را از علم و حکمت او منفعت رسد. اگر بیند که در زیر ابر زرد بود، دلیل که بیمار شود و بعضی ازمعبران گفته اند: زنی خواهد و از وی رنج و غم و اندوه کشد. اگر بیند که در زیر ابر سرخ بود، دلیل که بر محنت و بلاگرفتار شود، زیرا که خدای غزوجل به هر قومی که عذاب فرستادی، نخست ابر سرخ بر فراز آن ظاهر شدی. اگر بیند که بر فزار ابر سبز، راست بایستد، دلیل که به قدر آن، فرمانروائی یابد. اگر بیند که ابر بر سر وی می گذشت، دلیل که او را با کسی نیکو جاه و نیکو عهد، صحبت افتد و مرادش از وی حاصل شود. - حضرت دانیال
-
اگر بیند که ابر را درهوا همی راند، دلیل کند که او را با علما و حکما صحبت افتد. اگر این خواب را پادشاه بیند، دلیل ک در ولایت خویش، رسولان و صاحب خیران فرستد، اگر بیند که ابر رااز هوا بگرفت و به زمین آورد، دلیل است کارش نیکو شود و بزرگی یابد و علم حاصل کند. اگر بیند که ابر بر سر وی سایه همی کرد، دلیل که در آن سال خیر و نعمت بسیار یابد. اگر بیند که از ابر، جامه در دوخته بود و پوشیده بود، دلیل کند که چندان علم حاصل کند که کس را نبود. اگر بیند که ابر همه جهان بپوشید و هیچ باران نبود، دلیل بد بود. - محمد بن سیرین
-
اگر بیند که ابر را جمع کرد یابرداشت و بخورد، دلیل است که میان حکیمان ممتاز شود و در دانش یگانه گردد. - ابراهیم بن عبدالله کرمانی
-
اگر بیند که ابر را می خورد، دلیل است معیشت او از حکمت بود. اگر بیند که ابر سیاه بر فراز موضع و جائی گسترده بود، دلیل بر خشم و عذاب حق تعالی بود در آن دیار. پس هر چه آن ابر را نزدیکتر بیند، عذاب حق تعالی نزدیکتر بود. اگر با ابر باران بیند، دلیل بر رحمت و خیرات کند. اگر بیند که از ابر باران همی خورد، دلیل است که به قدر آن وی را رحمت و نیکوئی رسد. اگر با ابر باران و رعد سخت بود، دلیل بر ترس از ادعای پدر و مادر یا از ادعای مسلمانان بود. اگر بارعد و برق بیند، این عذاب ها سخت تر بود، اگر با برق صاعقه بیند، عذاب سخت تر بود. اگر بیند که در خانه وی جایگاه نشستن ابر گسترده شده است، دلیل که فرزند و اهل بیتش را حکمت و دانش بود بر قدر و تنگی و تاریکی - جابر مغربی
-
ابر دیدن به خواب بر نه وجه بود. اول: حکمت، دوم: ریاست، سوم: پادشاهی، چهارم: رحمت، پنجم: پرهیزکاری، ششم: عذاب، هفتم: قحط، هشتم: بلا، نهم: فتنه. - امام جعفر صادق علیه السلام
-
ابر سیاه به خواب، دلیل بیم و ترس و سختی بود و ابر باران برکت و خیر و فراخی بود و نیز غم و اندوه بود. و اما آن ابر که از کنار دریا آرند، که به تازی آن را سفیح خوانند، دیدن وی در خواب غنیمت بود بر قدر آن چه دیده بود. - اسماعیل بن اشعث
- ابر (فرهنگ معین): توده عظیم بخار آب، میغ، سحاب، اسفنج دریایی یا مصنوعی که با آن مثل یک کیسه یا لیف بدن را شستشو دهند؛ ابر حمام. [خوانش: (اَ) (اِ.)]
- ابر (فارسی به انگلیسی): Cloud, Foaming Rubber, Sovereign, Super-, Supra-
- ابر (لغت نامه دهخدا): ابر.[اَ] (اِ) مه دروا در جو که بیشتر به باران بدل شود. سحاب. سحابه. میغ. غیم. غمام. غمامه. عنان. (دهار). بارقه. مزن. غین. توان. عارض. اسهم:
درخش ار نخندد بگاه بهار
همانا نگرید چنین ابر زار.
ابوشکور.
پوپک دیدم بحوالی سرخس
بانگک بربرده به ابر اندرا
چادرکی دیدم رنگین بر او
رنگ ب ...ادامه مطلب... - ابر (فارسی به عربی): غیمه
- ابر (فرهنگ عمید): (هواشناسی) بخارهای غلیظ‌شده یا تودۀ قطرات آب و ذرات یخ معلق در جو که از آن‌ها باران، برف، و تگرگ می‌بارد: تا نگرید ابر کی خندد چمن / تا نگرید طفل کی جوشد لبن (مولوی: ۶۷۸)، ابر ا گر آب زندگی بارد / هرگز از شاخ بید بر‌نخوری (سعدی: ۶۱)،
اسفنج دریایی یا مصنوعی که برای شست‌وشو، تمیز کردن، و مانند آن به کار می‌رود،
...ادامه مطلب... - ابر (فارسی به ترکی): bulut
- ابر (حل جدول): رودی در اسپانیا
- ابر (مترادف و متضاد زبان فارسی): ابل، رباب، سحاب، غمامه، میغ، اسفنج
- ابر (گویش مازندرانی): ابر
- ابر (فرهنگ فارسی هوشیار): (اسم) توده و اجتماع ذرات بخار آب مخلوط با ذرات و قطرات بسیار ریز آب معلق در جو که بیشتر بباران مبدل گردد سحاب میغ غیم غمام. یا ابر آذر ابر آذرماه ابری که در ماه آذر بر آید. یا ابر بهار ابر بهاری. ابری که در فصل بهار پدید آید. یا ابر آزاری. ابر بهار.
- ابر (فارسی به ایتالیایی): nuvola
- ابر (فارسی به آلمانی): Schatten, Wolke (f)
- ابر (اطلاعات عمومی): ببینیم ابر چگونه تشکیل می شود. هوای گرم، پر از رطوبت، به آسمان می رود. وقتی به ارتفاع معینی رسید، هوای گرم، سرد می شود. در دمای سردتر، دیگر نمی تواند تمام رطوبت خود را به شکل بخار آب در خود نگه دارد! به همین علت، رطوبت اضافی به قطرات ریز آب یا ذرات یخ تبدیل می شود و همین، ابر را تشکیل می دهد.
دو ابر را نمی توان ی ...ادامه مطلب...