درمان بیماری انحراف چشم
-
شرح بیماری
انحراف چشم عبارت است از عدم هماهنگی حرکت عضلات یا توانایی تمرکز بین دو چشم که باعث می‌شود چشم‌ها در جهات متفاوتی قرار بگیرند. ممکن است یک یا هر دو چشم به داخل (چشم‌های ضربدری) یا خارج («چشم نهنگ») بچرخند. هم‌راستایی چشم‌ها در بدو تولد کاملاً تکامل نیافته است. تغییر موقعیت تکامل حقیقی چشم در 4-3 ماهگی خود را نشان می‌دهد ولی ممکن است در کودکی یا دیرتر رخ دهد.
علایم شایع
ناهماهنگی حرکات چشم‌ها. در بعضی موارد تنها در موقع نگاه کردن به جهت‌های خاصی، قابل مشاهده است.
دوبینی (گاهی)
دید با تنها یک چشم همراه با فقدان درک عمقی
علل
حرکت چشم توسط پیام‌هایی کنترل می‌شود که از مغز به 4 عضله دور چشم می‌روند. عدم هماهنگی حرکتی از موارد زیر ناشی می‌گردد:
عدم توازن عضلانی بین دو چشم
فقدان توانایی تمرکز یکسان در چشم‌ها. مغز نمی‌تواند تصاویر دارای تمرکز متفاوت را تحمل کند لذا پیام‌های حاصل از یک میدان دید را در نظر نمی‌گیرد. سرانجام چشم ضعیف‌تر در اثر استفاده نامناسب، بلااستفاده می‌شود و یک چشم «تنبل» یا سرگردان ایجاد می‌گردد.
آسیب مغزی یا آسیب به سر (نادر)
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی انحراف چشم
نشانگان داون
بیماری تیرویید
تومور چشم
آسیب به دستگاه عصبی مرکزی جنین
آسیب زایمانی
استفاده نامناسب از چشم
پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار
انحراف چشم را می‌توان با تشخیص و درمان زودرس، تصحیح کرد. بدون درمان فوری ممکن است کاهش بینایی در یک چشم دایمی شود.
بسیاری افراد با دید یک چشمی سازگار می‌شوند و یاد می‌گیرند تمامی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های خود از قبیل رانندگی را با یک چشم انجام دهید. در صورت از دست رفتن دید یک چشم، از چشم دیگر در برابر آسیب محافظت بسیاری به عمل آورید. برای ورزش و سایر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ها از جمله درودگری یا جوشکاری که خطر آسیب بالایی دربر دارند، از عینک محافظ استفاده کنید.
عوارض احتمالی
از دست رفتن دید طبیعی در یک چشم
زجر روانی حاصل از جذاب نبودن ظاهر صورت
