معنی باکره در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

باکره. [ک ِ رَ / رِ] (از ع، ص) دوشیزه. دختر مهرنشکافته. نابسود. (یادداشت مؤلف). زنی که مرد ندیده و بکارتش باقی باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به باکره شود. || بمجاز دست نخورده. پاک. پاکیزه:
چون دست و پای پاک نبینمت جان و دل
این هردو پاک بینم و آن هر دو باکره.
ناصرخسرو.

(کِ رِ) [ع. باکره] (ص.) دختر، دوشیزه.

دختری که هنوز شوهر نکرده، دوشیزه،

پوپک، دوشیزه

دوشیزه

بتول، بکر، دختر، دوشیزه، عذرا، ناسفته،
(متضاد) بیوه، زن

تانیث باکر، دوشیزه، زن نارسیده، زن مرد ندیده، پاک