قدار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

قدار. [ق ُ] (ع ص، اِ) مرد میانه. || باورچی. || شترکُش. || دیگ پز. || خوان سالار. || مار بزرگ. (منتهی الارب) (آنندراج).

قدار.[ق َ] (اِخ) موضعی است. (منتهی الارب) (آنندراج).

خیانکار

‎ تنگ میان: مرد، آشپز دیگ پز، مار بزرگ، خوانسالار سنگ آب بر

قَدار- قِدار، قُدْرت،

قَدّار، بسیار توانا- پر قدرت،