معنی منام در فرهنگ فارسی

منام

منام

  • مَنام، (اسم مفعول نامَ، یَنامُ، نَوم) محل خوابیدن، خوابگاه، خواب (آنچه درخواب می بینند)، جمع: مَنامات،

بخش پیشنهاد معنی و ارسال نظرات
جهت پیشنهاد معنی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید از اینجا ثبت نام کنید
امتیاز شما به نتایج جستجوی منام در سایت جدول یاب:
معنی این واژه در بانک های دیگر
  • منام (فرهنگ معین): (مَ) [ع.] (اِ.) خوابگاه، بستر.
  • منام (لغت نامه دهخدا): منام. [م َ] (ع اِ) خواب. (مهذب الاسماء) (دهار). نوم. (اقرب الموارد): و من آیاته منامکم باللیل و النهار. (قرآن 23/30). پرده دار قوت ارادی به سبب یقظت و منام گاه پرده بردارد گاه فروگذارد. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 300). یکی از آن تقلیل طعام، دوم قلت منام. (مصباح الهدایه چ همایی ص 163). اما شرط چهارم قلت منام است. (مصبا ...ادامه مطلب...
  • منام (فرهنگ عمید): خواب،
    خوابگاه،
    آنچه انسان در خواب ببیند،
  • منام (حل جدول): رودی در تایلند
  • منام (مترادف و متضاد زبان فارسی): خواب، رویا، خوابگاه
  • منام (فرهنگ فارسی هوشیار): ‎ خوابگاه جای خواب، خواب دیدن خواب (اسم) خواب، موضع خواب جای خواب دیدن، آنچه در خواب بینند: } درین پرده منام چنان دیدم که روزگار خلافت بنی عباس بنهایت رسیده. . . ‎{ (روضات الجنات. چا. امام ج 323:1) جمع: منامات.