نورافشان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

نورافشان. [اَ] (نف مرکب) هر چیزی که نور و روشنائی از وی پراکنده و منتشر گردد. (ناظم الاطباء). نورپاش. (آنندراج). نورافشاننده:
در دلو نورافشان شده زآنجا به ماهی دان شده
ماهی از او بریان شده یکماهه نعما داشته.
خاقانی.

نوردهنده، پرتوافکن،

معادل فارسی لوستر

پرتوافکن، فروغ‌بخش، نوربخش، نورپاش، نورگستر

(صفت) آنچه که نور باطراف خود پراکند پرتوافکن.