بازنده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
بازنده. [زَ دَ / دِ] (نف) بازی کننده. (ناظم الاطباء) (آنندراج).مقامر. (منتهی الارب). || مقابل برنده در قمار. || قسمی از کبوتر. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
دارای باخت، شکست خورده، ناموفق، ناکام. [خوانش: (زَ دِ) (ص.)]
فرهنگ عمید
بازیکننده،
[مقابلِ برنده] کسی که در مسابقه، قمار، و مانند آن شکست بخورد،
حل جدول
شکست خورده، مغلوب
بازان
مترادف و متضاد زبان فارسی
شکستخورده، مغلوب،
(متضاد) برنده
فرهنگ فارسی هوشیار
بازی کننده، مقابل برنده
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.